تقريبا از وقتي كه شروع كردم به توليد محتواي مناسب نسبت به توانايي خودم ، شعر هاي خودم را در صفحه اينستاگرامم منتشر ميكردم ، خواندن الف تا ي يك شعر ١٤ بيتي حداقل ٢ دقيقه زمان ميبرد تا جان مطلب را بتواني درك كني و از آن لذت ببري ، اما به محض آپلود شدن تصوير و متن ، در كسري از زمان تعداد زيادي لايك روي صفحه گوشي نقش ميبست ، و قطعا در خوشبينانه ترين حالت قبل از اينكه متن را بخوانند اقدام به لايك كردن متن ميكنند .
دقيقا همين قدر چندش آوره اين موضوع كه عادت هاي بد ما آنقدر رشد كرده كه بايد سالها رنج برد تا خرد و انديشه اي جديد پديد آورد .
چه بسا كه با اين همه فرو رفتگي در باتلاق روزمره مي. هنوز هم هر وقت ماهي را از اب بگيري تازه است .
وبلاگ نويسي را ترجيح ميدم نسبت به شبكه هاي اجتماعي به چند دليل
اول اينكه صفحه وبلاگ شخصي يك نوع ارامش خاصي در ان حاكمه و از ان همه هياهو و زرق و برق اينستاگرام و امثالهم به دوره و تمركز بهتر و حص بهتري داره در آن انتشار مطلب
دوم اينكه ، انتشار مطالب در وبلاگ كار را به صورت تخصصي به ديكران اراىه ميكند و همچنين از وجه خاص تري نسبت به روزمره گي هاي صفحات اجتماعي بر خوردار ميباشد
و در اخر وبلاك نويسي يك نيروي محركه ميباشد تا اين حس خوب نوشتن مداوم و منظم را در خود تقويت كنيم .
" />
ابزارک تصویر
.
.
.
من از بچگي عاشقت بودم
.
.
.
من از بچگي عاشقت بودم
اينو وقتي يه روز نبودي فهميدم
گريه ميكردم و ميلرزيد چونه ام
از نبودنت مثل تاريكي ترسيدم
.
.
من از بچگي عاشقت بودم
وقتي از تو پر بود دفتر مشقم
وقتي معلم دستامو خط زد
نذاشتم بريزه يه قطره اشكم
.
.
هاشور ميزدم روي بوم خونه
توي دفتر سيمي نقاشي
يه خورشيد كه خودم بودم
يه ماه كه فقط تو باشي .
.
گاهي بهونه گير بودم و بي تاب
صدا و سيما شده بود نمك زخمم
تو بابا لنگ دراز من شده بودي
چقدر با كارتون آنشرلي گريه كردم
.
.
من از بچگي عاشقت بودم
وسط زنگ كلاس انشا
آخرم از تو مينوشتم و جايزه ام
شده بود بوس و بيست و امضا
.
.
انقدر عاشقت بودم كه تو
شريك نصف كيك تي تابم بودي
گاهي اوقات قايم ميشدم از تو
دلم خوش ميشد كه بي تابم بودي .
.
من خودم غرقم تو درياي خيال
تو درياي دلت اما قايقت بودم
نميدونم تو رو اما ولي
من از بچگي عاشقت بودم .
.
پ.ن : درج در وبلاگrostamrasoli.blogfa.con
.
.
#نويسنده#نويسندگي#نويسنده_جوان#شعر#رمان#ترانه#رستم_رسولي#rostamrasoli#كتاب#كتاب_خوب#نسيمانه#محتوا#توليد_محتوا#وب#وبگردي#نويسندگان_جوان#خوب_نوشتن#كتاب_باز#كتاب_يار_مهربان#خواب_به_وقت_چهار_و_سي#روشنك#ننه_دا#وبلاگر#وبلاگ_نويسي#نويسندگي_انلاين_#شكلات_نوشتن
برای نوشتن این مجموعه شعر خون دل زیادی خوردم
از نوشتنش بگیر که چقدر حس و حال و زمان مناسب برای نوشتنش فراهم نبود و در کل کتاب حالت غم انگیزی به خود گرفت ،تا مراحل تایید و چاپ کتاب که جدا از هزینه زیادش که هر دقیقه قیمت کاغذ بالا و پایین میشد ، دوندگی های مجوز پاهایم را به سستی وا میداشت.
اما در انتها این را میخواهم بگویم که من نوشتمش
من تمامش کردم
تمام شدنش باعث شروع من شد
باعث شد که بنویسم
باعث شد که بخوانم
من اینطور نویسنده شدم
عشق به من گفت بنویس تا عاشقتر شی
" />
مبادا روزي را بدون عشق سر كنيد
من هر روز به كودك نزاييده ام پنج خط نصيحت ميكنم كه چهار خط و چند كلمه اش در مورد عشق است ، مابقي را ضماير و حرف ربط تشكيل ميدهد .
اينكه عاشق پدرتان هستيد خوب است
اينكه عاشق مادرتان هستيد خوب است
و حتي عاشق خدا بودن هم خيلي خوب است
اما اين عشق ها كاري را كه آن كس كه دوستش داري با تو ميكند ،ديگران نميكنند.
اصلا بايد مبحث عشق را از همه موجودات و ماده ها و ادوات بگيريم و اختصاص بدهيم به يك نفر
اصلا عشق را بايد به يك نفر تخصيص بديم و حسابش را از همه چيز هايي كه دوستش داريم جدا كنيم .
دوست داشتن و عشق ورزيدن دو مقوله سوا از هم هستن و يكي كردن اين دو باعث ايجاد عادت ميشود و اين اصلا خوب نيست .
دوست داشتن را به هر كسي كه خواستيد ميتوانيد بدهيد
اما عشق را به هر كسي به آساني ندهيد
من هنوزم معني عشق را نفهميدم .
گاهي به اين فرزند نزاييده ام در خط سوم نصيحت هايم در مورد عشق كم مياورم و براي جبران چهار خط و چند كلمه ، دست به دامان ضماير و حرف ربط ميشم.
گاهي به اين فرزند نزاييده ام انگشت دست هاي را كه كمي پينه بسته نشان ميدهم ميگويم : اين ها جاي عشق به مادر هرگز عقد نشده ات است كه برايش مينويسم ، بله فرزندم اينها جاي عشق به يك نفر است.
كسي كه حسابش از خدا هم سواست.
و به قول پائولو كوئليو عشق اگر به قيمت تنهايي و غم و رنج كشيدن باشد ، باز هم ارزشش را دارد .
.
واقعا گاهي هنوز معني عشق را نفهميدم
جملات قصار اغلب کوتاه و تاثیر گذار است
در همان یک خط ، اهمیت و پیام جمله را دریافت میکنیم
موفقیت های کوچک ما نیز همین طور است
کوتاه و تاثیر گذار
پیام رسان هدف ماست
به دیگران میفهماند که چه میخواهیم بگوییم
هدف ما را به دیگران و خودمان گوشزد میکند
خوب است این موفقیت های کوچک را نادیده نگیریم
موفقیت های کوچک ما سنگ بنای هدفی است که دنبال میکنیم
اگر موفقیت های کوچک را در راه هدفی که پیش گرفتیم پیدا نکنیم و در واقع از انها چشم پوشی کنیم
و آنها را کافی ندانیم برای ادامه راه ، قطعا قبل از رسیدن به هدف دلسرد خواهیم شدمتن
اختلاف در بین شعرا و یا منتقدین شعر به گونه ای زیاد شده که اصل ماهیت شعر از بین رفته است .
برای مثال چند روز پیش که در گوگل مشغول وبگردی پیرامون شعر پست مدرن فارسی بودم، در یک وب سایتی با تیتر درشتی که نوشته بود : شعر پست مدرن ابتذالی در ادبیات
و در یک وبلاگ دیگر این طور تیتر زده بود که : غزل پست مدرن یا خیانت به شعر کلاسیک
در وب سایتی که این سبک شعری را ابتذال خوانده بود ، با یک لحن تند وو شدید این نوع شعر را محکوم به ابتذال کرده بود .
در وبلاگ دیگر از این نوع شعر به بدترین شکل از شعر یاد کرده و آن را خارج از ادبیات شعری مینامد.
خب من نمیخواهم فی الحال در مورد غرل پست مدرن صحبت کنم و چون خودم از سراینده های این سبک از شعر هستم از آن دفاع کنم.
موضوعی که مطرح میبتاشد این حجم از جبهه گیری منتقدبن نسبت به شعر میباشد.
اینکه غزل پست مدرن یک نوع سبک شعری معاصر و در خور زندگی امروزی انسانهاست ،و به نوع تفکر و بینش شاعر و درک شاعر از پدیده های اطرافش دارد ، لذا طرفداران شعر کلاسیک نمیخواهند آن همه زحمت های شاعران قرن هفتم و هشتم و غیره با یک سبک شعر ساده زیر سوال برود .
(غزل پست مدرن را مثال زدم چون که در اولین مورد به این موضوع برخورد کردم )
خب اگر هر چیز تازه ای که در شعر بوجود بیاید و بخواهیم آن را نفی کنیم که اتفاق شیرینی مثل شعر نیمایی نمی افتاد ، شعر سپید پدید نمی امد.
این اختلاف نظر ها ماهیت شعر را که یک جنبه اعجاز انگیز از زبان است را از بین میبرد و باعث عدم انگیزه در کسانی حواهد شد که میتوانند با کلام خود اعجازی نو و خلاقانه در شعر پدید بیاورند.
بیایید به کلمات این اجازه را بدهیم تا از بند عروض و قافیه رهایی پیدا کنند و مخاطب خودشان را پیدا کنن.
و این گیس و گیس کشی ها در حوزه ی شعر واقعا پسندیده نیست.
برای نوشتن این مجموعه شعر خون دل زیادی خوردم
از نوشتنش بگیر که چقدر حس و حال و زمان مناسب برای نوشتنش فراهم نبود و در کل کتاب حالت غم انگیزی به خود گرفت ،تا مراحل تایید و چاپ کتاب که جدا از هزینه زیادش که هر دقیقه قیمت کاغذ بالا و پایین میشد ، دوندگی های مجوز پاهایم را به سستی وا میداشت.
اما در انتها این را میخواهم بگویم که من نوشتمش
من تمامش کردم
تمام شدنش باعث شروع من شد
باعث شد که بنویسم
باعث شد که بخوانم .
من اینطور عاشق نوشتن شدم
عشق به من گفت بنویس تا عاشقتر شوی
درباره این سایت